Παρέμβαση Κωστή Μουσουρούλη στη Διάσκεψη Επιτροπών Ευρωπαϊκών Υποθέσεων (COSAC)
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ο Βουλευτής Χίου, κ. Κωστής Μουσουρούλης, μετείχε -με την ιδιότητα του Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Βουλής- στις εργασίες της Διάσκεψης Επιτροπών Ευρωπαϊκών Υποθέσεων (COSAC) που λαμβάνει χώρα στο Βίλνιους της Λιθουανίας.
Κατά τη σημερινή του παρέμβαση επί της θεματολογίας της Διάσκεψης σχετικά με την ενιαία ψηφιακή αγορά, σημείωσε πως η Ευρώπη είναι περισσότερο χρήστης και πάροχος ψηφιακών υπηρεσιών, και λιγότερο παραγωγός.
Για να αποκτήσει περισσότερες δυνατότητες στον τομέα αυτό, τεράστιου ενδιαφέροντος ειδικά για τις νέες γενιές, ο Βουλευτής εκτίμησε πως η Ευρώπη «θα πρέπει να αποφεύγει τις υπερβολικές ρυθμίσεις, να ενθαρρύνει την εκπαίδευση από μικρή ηλικία και να θεσπίσει ένα ευνοϊκό πλαίσιο κινήτρων». Ο Κ. Μουσουρούλης πρόσθεσε πως η ενίσχυση της ασφάλειας συστημάτων και πληροφοριών θα δημιουργήσει εμπιστοσύνη και ενασχόληση περισσότερων με τον κλάδο, ενώ η μείωση του κόστους των υπηρεσιών θα αυξήσει το διαθέσιμο εισόδημα, προτείνοντας αυτήν την ‘πολιτική αγωγή’, καθώς όπως σχολίασε «ο ψηφιακά αναλφάβητος, ή ακόμα περισσότερο ο άνεργος, δεν μπορεί να περιμένουμε να εστιαστεί στην επίδραση των συστημάτων δικτύων πάνω στην αύξηση της παραγωγικότητας, όσο σημαντική κι αν είναι η επίδραση αυτή».
Κατά τη συζήτηση των Εθνικών Κοινοβουλίων για τη Στρατηγική Ευρώπη 2020, ο Βουλευτής υπογράμμισε πως «μερικά από τα πλέον βασικά κοινά ιστορικά γνωρίσματα των Ευρωπαίων είναι το ισχυρό ένστικτο επιβίωσης και αυτοσυντήρησης, η διαρκής αναζήτηση για πρόοδο και η προσαρμοστικότητα. Η Στρατηγική 2020, για μια έξυπνη, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη, υπηρετεί τα γνωρίσματα αυτά, που παραμένουν αναλλοίωτα ακόμα και στις πιο δύσκολες περιόδους, όπως αυτή που διανύουμε».
Ο Κ. Μουσουρούλης τόνισε πως είναι θετικό ότι η σημερινή συζήτηση γίνεται καθώς «οι Ευρωπαϊκοί θεσμοί και η πολιτική ηγεσία θέλησαν να αποκαταστήσουν τις αστοχίες της Στρατηγικής της Λισαβόνας και να δημιουργήσουν μια νέα Στρατηγική, με σαφήνεια στους στόχους της, επικεντρώνοντας σε νευραλγικούς τομείς και στους μηχανισμούς εφαρμογής». Όμως και πάλι δεν είναι βέβαιο πως αυτό θα ‘συγκινήσει’ τους Ευρωπαίους πολίτες. Κι αυτό γιατί, όπως είπε χαρακτηριστικά, «η διόρθωση των μακροοικονομικών ανισορροπιών μέσω της λιτότητας ως πρόκριμα για την αντιμετώπιση της κρίσης, έριξε το βιοτικό επίπεδο πολλών εκατομμυρίων Ευρωπαίων και εκτίναξε την ανεργία. Έτσι οι πολίτες αναπόφευκτα προσέχουν περισσότερο εκείνους που αναδεικνύουν αυτές, τις άμεσες, επιπτώσεις της κρίσης και όχι την προοπτική που μπορεί να εγγυηθεί μια υγιής διακυβέρνηση με μεταρρυθμίσεις. Βέβαια η Ευρώπη δεν είναι μια ευκαιριακή συμμαχία για να βλέπει μόνο κοντά, είναι Ένωση εθνών που πρέπει να βλέπει μακριά. Αλλά για να πάει μακριά, θα πρέπει να θεραπεύσει τις πληγές που άνοιξε η λιτότητα ως βασική επιλογή για τη διόρθωση των μακροοικονομικών ανισορροπιών. Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να συμβάλλουν όλοι, ορισμένοι όμως περισσότερο από άλλους.»