Αναφορά για μεσαιωνικούς οικισμούς Πυργί και την άνιση μεταχείριση πολιτών
ΑΝΑΦΟΡΑ
Προς:
Υπουργό Πολιτισμού & Τουρισμού
Σας καταθέτω επιστολή πολιτών που παρέλαβα.
Παρακαλώ για την απάντησή σας, βάσει του άρθρου 125 του Κανονισμού της Βουλής.
Ο Βουλευτής
Κωστής Μουσουρούλης
Αθήνα, 19.10.2011
Βουλευτής Νομού Χίου
Χίος την 26-09-2011
Μαρία Γ. Παπλού Προς. Υπουργείο Πολιτισμού & Τουρισμού
Πυργί 82102 Χίος Γεν. Δ/νση Αρχαιοτήτων &
Πολιτιστικής Κληρονομιάς
Δ/νση Βυζ/νων & Μεταβυζ/νων
Ιωάννης Κ Ξενάκης Αρχαιοτήτων
Ολύμποι 82102 Χίος
Κοιν. 1. Γραφείο κ. Υπουργού
2. Γραφείο κας Γ.Γ ΥΠΠΟΤ
3. Γραφείο κας ΓΔΑΠΚ
4. 3η ΕΒΑ
5. Τοπικά ΜΜΕ
Θέμα. Σχετικά με τους μεσαιωνικούς οικισμούς της Χίου και την άνιση μεταχείριση
των Πολιτών
Σχετικά: Η από 31-08-2011 και αρ. πρωτ. 81982/2558 απάντηση σας στις από 02-04-2011 και 06-04-2011 επιστολές μας.
Σας διαβεβαιώνουμε ότι το ύφος της απάντησης στην οποία μας εξωθείτε μετά την ανάγνωση της άνευ αντικειμένου και ουσίας επιστολής σας, ούτε με τις αρχές, το ήθος και τις αξίες που πρεσβεύουμε συνάδει ,αλλά ούτε και στην προσφορά και την συμπεριφορά μας στο κοινωνικό σύνολο που ανήκουμε ταιριάζει.
Αν με την απάντηση σας επιδιώξατε να μας πείσετε γιατί η Πατρίδα μας βρίσκεται σ αυτό το βαθμό ανυποληψίας και σαρκασμού από τους Ευρωπαίους τουλάχιστον εταίρους μας, σας ενημερώνουμε ότι το έχετε καταφέρει προ πολλού χρόνου, αφού αποδεικνύεται, (πάντα σε συνάρτηση από την εκτός θέματος και φιλοσοφίας απάντηση σας), πως μάλλον και τα κορυφαία στελέχη ενός Υπουργείου δεν γνωρίζουν να ερμηνεύσουν την Ελληνική γλώσσα.
Αυτό γιατί η απάντηση σας, καμιά απολύτως σχέση και συνάφεια έχει με τον προβληματισμό, με τις ανησυχίες και εν τέλει με το ενδιαφέρον μας για ίση μεταχείριση των Πολιτών, στην διαδικασία διατήρησης και προστασίας των ιστορικών μνημείων, που μέσα από τις επιστολές μας εκφράζουμε.
Μόνοι σας αυτοαναιρείστε γράφοντας επί λέξει τα εξής. 1η παράγραφος. « το Πυργί, αν και ήταν το αρχαιότερο…..εμφανίζει τη χειρότερη εικόνα απ όλα. Εξαιρετικά αλλοιωμένα- σε πολλές περιπτώσεις με μη αναστρέψιμες επεμβάσεις- τα κτήρια του Πυργιου δεν θυμίζουν ιστορικό οικισμό που υπάγεται σε ειδικό καθεστώς προστασίας…… Το αποτέλεσμα- ειδικά στο Πυργί- είναι ένα πλήθος μπαλκονιών στον οικισμό, που τον παραχαράσσουν».
Αλήθεια εσείς ως επίσημος και υπεύθυνος φορέας προστασίας , τι πράξατε για να μην παραχαραχθεί, τι διαδικασίες ακολουθείτε και τι μέτρα (εκτός των προστίμων) παίρνετε για να σταματήσει αυτή η εικόνα εξαθλίωσης αυτού του ιστορικού πλούτου? Πόσοι ιδιοκτήτες αυτών των πολλών μπαλκονιών πληρώνουν πρόστιμο διατήρησης,( όταν πληρώνεις μπορείς και να παραχαράζεις) και πόσους δεν τους αγγίζει επιλεκτικά ο νόμος και δεν τους ενοχλεί κανείς?
Αναφέρεστε επίσης στην απάντηση σας, για την αίτηση νομιμοποίησης εξώστη στο Πυργί της κας Παπλού (που πράγματι υφίστατο) και απορρίφθηκε. Σε ποια όμως από τις δυο επιστολές διαπιστώσατε προσωπική αιχμή άνισης αντιμετώπισης και όχι γενικότερο προβληματισμό με στοιχειοθετημενα επιχειρήματα?
Αγανάκτηση και συγχρόνως οίκτο προκαλεί η απάντηση σας και δικαιολογείται μόνο από δυο εκδοχές. Η δεν μπορείτε να αντιληφθείτε το ζητούμενο μιας επιστολής στοχειοθετημενης και τεκμηριωμένης, αδιανόητο για τα καθήκοντα και το λειτούργημα που έχετε ταχθεί να υπηρετήσετε, η το πιθανότερο, μη έχοντας πειστική απάντηση στα εύλογα, ηθικά και δίκαια διλλήματα που θέτονται, μας παραπέμπετε σε ιστορικές αναδρομές που πιθανότατα γνωρίζουμε καλλίτερα από εσάς, αφού τις βιώνουμε καθημερινά, τις υπερασπιζόμαστε εις βάρος της ποιότητας της ζωής μας και τις φροντίζουμε στοργικά γιατί είναι ο εαυτός μας.
Εξάλλου δεν είναι τυχαίο γεγονός πως ο πολιτιστικός μας πλούτος φθείρεται και ισοπεδώνεται από την στενή αντίληψη των «ειδημόνων» που διαχρονικά τον διαχειρίζονται.
Δεν επιθυμούμε λοιπόν και δεν θα το πράξουμε πλέον να απευθυνόμαστε σε ώτα μη ακουόντων και όμματα τυφλών και θα επιδιώξουμε μέσω της νομικής οδού την δικαίωση όσων καταχρηστικά και αντισυνταγματικά διώκονται και αδικούνται.
Κλείνοντας όμως, για να μην εκληφθεί ότι έχουμε μόνο θεωρητική προσέγγιση του προβλήματος θέτουμε την παρακάτω ερώτηση-πρόταση.
Αυτοί οι προστατευμένοι μεσαιωνικοί οικισμοί, δημιουργήθηκαν σε μια εποχή που για τους κατοίκους τους το αίσθημα της ανασφάλειας από εξωτερικές κυρίως απειλές, ήταν κυρίαρχο. Προτιμούσαν λοιπόν την φρουριακή μορφή των οχυρωμένων οικισμών, που τους διασφάλιζε το αίσθημα της ασφάλειας, σε βάρος της ποιότητας της ζωής τους (ευαερη και ευήλια κατοικία).
Σήμερα συνεχίζουν να κατοικούνται ακόμα από Πολίτες, που δεν φείδονται έξοδα για το κόστος συντήρησης ( που είναι πολύ υψηλό) και δεν διακατέχονται από τα ίδια συναισθήματα, αλλά επιδιώκουν καλλίτερους όρους διαβίωσης για να μπορέσουν να παραμείνουν στον τόπο που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν.
Η συντεταγμένη Πολιτεία δεν θα έπρεπε να φροντίζει για την δημιουργία και την διασφάλιση αυτών των προϋποθέσεων, αφενός για την συνέχεια της παραμονής των κατοίκων και αφετέρου για την διατήρηση της παραδοσιακής μορφής, εικόνας και εμφάνισης των οικισμών? Δεν θα μπορούσε να υποδειχθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες ένας συγκεκριμένος τύπος εξώστη, ειδικών διαστάσεων και εξειδικευμένης κατασκευής από υλικά που ταιριάζουν στα υφιστάμενα χωρίς να αλλοιώνουν την μορφολογία τους και που θα πρέπει όλοι να τηρούν ακόμα και με ποινή καθαίρεσης και υψηλό πρόστιμο? Αν η Πολιτεία θεωρεί ότι πρέπει αυτοί οι οικισμοί να παραμείνουν στην αυθεντική τους μορφή, (απαγορευτικό για διαμονή Ανθρώπων σήμερα), τότε γιατί δεν μερίμνησε να δημιουργηθούν νέοι οικισμοί επιδοτούμενοι και να αναλάβει η ίδια την συντήρηση και διατήρηση των οικισμών στην αυθεντική τους μορφή. Εύλογες απορίες απλής λογικής και δράσεων ευνομούμενης Πολιτείας εκφράζουμε.
Μαρία Γ. Παπλού
Ιωαννης Κ. Ξενάκης
Κάτοικοι μεσαιωνικών οικισμών Χίου