Ολομέλεια – Ομιλία ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της πρότασης νόμου περί Κατάργησης ειδικών Τελών

Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου της πρότασης νόμου του ΚΚΕ: «Για την κατάργηση της λεγόμενης «ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης», του λεγόμενου «τέλους επιτηδεύματος» και του λεγόμενου «έκτακτου ειδικού τέλους ηλεκτροδοτούμενων δομημένων επιφανειών».

(ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ)

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΟΥΣΟΥΡΟΥΛΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Κύριε Υπουργέ, θέλω καταρχήν να συγχαρώ το νέο Αρχηγό του ΠΑΣΟΚ κ. Βενιζέλο για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι διότι έγινε και τυπικά Αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, και ο δεύτερος διότι εξελέγη μετά από μία fast track διαδικασία επικρατώντας πλήρως επί των λευκών ψηφοδελτίων.

Ο κ. Βενιζέλος –δεν πρέπει να το ξεχνάμε, κύριοι συνάδελφοι- είναι βασικός μέτοχος, συνυπεύθυνος της κατάστασης που ζει σήμερα η χώρα. Χωρίς διάθεση να πυροδοτήσω περαιτέρω συζητήσεις, θέλω να σας θυμίσω τα εξής.

Ο κ. Βενιζέλος είναι πίσω από το φιάσκο που έγινε με τις εγγυήσεις στη Φιλανδία και με τα «μπρος – πίσω» της τρόικα. Είναι εκείνος που είπε δύο φορές ψέματα. Μία για το «χαράτσι» που συζητάμε τώρα και άλλη μια για τη φορολόγηση των ομολόγων των φυσικών προσώπων.

Εγώ δεν έχω κοντή μνήμη, και νομίζω πως δεν έχει ούτε ο ελληνικός λαός. Από εκεί και πέρα η πολιτική επιστήμη θα αποδείξει ποιος έχει δίκιο. Σε κάθε περίπτωση, η έπαρση αυθεντίας που χαρακτηρίζει το νέο Αρχηγό του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να «κουκουλώσει» τη διαδρομή του αυτή.

Ένα δεύτερο θέμα που θα ήθελα να σχολιάσω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αφορά στο έλλειμμα, με αφορμή τη συζήτηση που γίνεται τώρα στην Εξεταστική σας Επιτροπή. Να σας θυμίσω δε, κύριε Υπουργέ, ότι το 2009 προϋπήρχε το ΕΤΑΚ (Ενιαίο Τέλος Ακινήτων), το οποίο καταργήσατε, για να το επαναφέρατε και τελικά να μην το εισπράξετε ποτέ επειδή καθυστερήσατε να στείλετε τα εκκαθαριστικά σημειώματα. Το θυμάστε;

Αν είχε γίνει αυτό μαζί με πολλά άλλα, κύριε Υπουργέ, μπορεί να μην φθάναμε στο Μνημόνιο και στο χαράτσι. Αθροιστικά πάνε όλα.

Να σας θυμίσω επίσης ότι τον Φεβρουάριο του 2010, δηλαδή τρεις μήνες πριν οδηγηθούμε στο Δ.Ν.Τ., η τότε Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχε το θράσος να ζητήσει μια Εξεταστική για την Οικονομία. Την ίδια ακριβώς πρεμούρα έχει και τώρα, προσπαθώντας να «βγάλει λάδι» τους δύο βασικούς υπεύθυνους. Όμως οι καταθέσεις που έγιναν στην Εξεταστική γύρισαν μπούμερανγκ. Να θυμίσω τι είπε ο κ. Προβόπουλος ή ο Πρόεδρος του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους, ο κ. Χριστοδούλου;

Εμείς –και με αυτό κλείνω την παρένθεση- έχουμε δεσμευθεί για μία και μοναδική Επιτροπή, η οποία θα αξιολογήσει, θα εξετάσει, για το πώς βρεθήκαμε εδώ. Τελεία και παύλα.

Δύο λόγια μόνο θα πω για την απεργία της ΠΝΟ. Κύριε Υπουργέ, οι κινητοποιήσεις των ναυτεργατών μάς επιβεβαίωσαν πλήρως για την κριτική που σας ασκήσαμε από την πρώτη μέρα που η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. σχηματίστηκε, τον Οκτώβριο του 2009, από την κατάργηση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, μέχρι μια σειρά από αποφάσεις που πήρατε για το ναυτικό επάγγελμα συμπεριλαμβανομένης και της εκπαίδευσης. Μας επιβεβαίωσαν ακόμη και τώρα, με τις πρόσφατες απαράδεκτες ρυθμίσεις σας. Δεν συντρέχει κανένας λόγος κατάργησης της αυτοτέλειας του Οίκου Ναύτου, κύριε Υπουργέ. Θα μπορούσατε κάλλιστα να υπαγάγετε τον Οίκο Ναύτου στον ΕΟΠΥΥ, χωρίς να καταργήσετε την αυτοτέλειά του. Σας παρακαλώ, κάνω έκκληση αυτήν την ύστατη στιγμή και ενόψει της αυριανής συζήτησης που θα γίνει με την ΠΝΟ. Οι απεργίες θα βραχυκυκλώσουν τα πάντα στη χώρα, θα προκαλέσουν τεράστια προβλήματα στα νησιά και θα ανατρέψουν οποιονδήποτε άλλο προγραμματισμό μέχρι τις εκλογές. Να βρεθεί μία λύση τώρα.

Πριν σχολιάσω την πρόταση του Κομμουνιστικού Κόμματος, θα ήθελα να κάνω μία απλή αναφορά στον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό, καλωσορίζοντας και τον αγαπητό συνάδελφο που μπαίνει στην Αίθουσα.

Κύριε συνάδελφε, την τρόικα κάποιος την έφερε σ’ αυτήν εδώ τη χώρα. Αυτός ο κάποιος δεν είναι μόνο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Την επικύρωση της αφίξεως, το «διαβατήριο» δηλαδή, το σφραγίσατε κι εσείς. Και θα σας πω και κάτι ακόμη για τα δύο από τα τρία ζητήματα που θέτει το Κομμουνιστικό Κόμμα, δηλαδή το τέλος επιτηδεύματος και την ειδική εισφορά αλληλεγγύης στα φυσικά πρόσωπα. Πρόκειται για ρυθμίσεις του ν. 3986/2011 που απορρέουν από το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα. Γνωρίζετε δε πολύ καλά τον ομφάλιο λώρο που το συνδέει με το Μνημόνιο 1, το οποίο και υπερψηφίσατε πανηγυρικά.

Με το Κομμουνιστικό Κόμμα, κύριοι συνάδελφοι, είναι γεγονός ότι μιλάμε μια διαφορετική γλώσσα. Εγώ προσωπικά σέβομαι τις απόψεις του. Ορισμένες απ’ αυτές είναι χρήσιμες για την κοινωνία, αλλά δεν υπάρχει καμία πρακτική εφαρμογή της ούτε σε πολιτικό, ούτε και σε οικονομικό επίπεδο.

Δεν αντιμετωπίζει κανένα σημερινό πολιτικό και οικονομικό πρόβλημα ούτε η φιλοσοφία, σας κύριοι συνάδελφοι, ούτε το να θέτεις μπροστά από κάθε θέμα τον χαρακτηρισμό «λαϊκό». Είναι δε γνωστό πως ό,τι γίνεται στο όνομα του λαού ή της εργατικής τάξης δεν συνεπάγεται απαραίτητα ότι είναι και κοινωνικά αποδοτικό. Αυτό έχει δείξει η ιστορία. Εσείς συζητάτε κυρίως για το εποικοδόμημα, δηλαδή την πολιτική ιδεολογία, και ξεχνάτε τη βάση στην οποία στηρίζονται όλα, που είναι η οικονομία. Εκεί, κύριοι συνάδελφοι, δεν υπάρχει καμία πρότασή σας που να μπορεί να δώσει το όποιο πρακτικό αποτέλεσμα. Αυτό καταγράφουν ιστορικά όλες οι απόπειρες που έχουν γίνει για να εφαρμοστεί το μοντέλο που εσείς πρεσβεύετε. Ακόμη και η πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση, δεν εφάρμοσε, κατά τη γνώμη μου, τίποτα περισσότερο από ένα μοντέλο παρασιτικού κρατικού καπιταλισμού, κατά Hobson. Επιτρέψτε μου, δε, να πω ότι αυτό το μοντέλο δεν το απαρνηθήκατε ποτέ στην πράξη. Δεν το απαρνιέστε ούτε και τώρα.

Έρχομαι στη σημερινή πρόταση νόμου που μαζί με τις αυριανές σας συγκεντρώσεις –που βέβαια έχετε κάθε δικαίωμα να τις πραγματοποιήσετε- στην ουσία σηματοδοτούν την έναρξη του προεκλογικού σας αγώνα.

Πάντως, η ταπεινή μου άποψη είναι ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας δίνει μάχη οπισθοφυλακών από βαθιά συντηρητικές θέσεις. Αυτή του η λογική είναι και ο λόγος που η νέα διαχωριστική γραμμή δεν χαράσσεται πια με όρους παρελθόντος –Δεξιά, Αριστερά- αλλά με όρους μέλλοντος –συντήρηση, πρόοδος.

Επί της ουσίας, όλα ξεκινούν από το 2009. Αναφέρθηκα προηγουμένως στο έλλειμμα. Θυμίζω, κύριε Υπουργέ, ότι το 2010 η κυβέρνηση πήρε μέτρα ύψους 23,6 δισεκατομμυρίων για να μειώσει το έλλειμμα. Η φορολογική αφαίμαξη των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων, η περιοριστική εισοδηματική πολιτική κ.λπ. ήταν πολιτικές επιλογές που –όπως έχει καταδειχθεί περίτρανα και αποτυπωθεί σε οποιαδήποτε σχετική έκθεση – διόγκωσαν το έλλειμμα και – όπως απεδείχθη μεταγενέστερα – την ύφεση και την ανεργία.

Για το 2011 τα μέτρα ήταν περίπου 21 δισεκατομμύρια, ενώ ο προϋπολογισμός που κατατέθηκε το 2010 προέβλεπε μέτρα 14 δισεκατομμυρίων για να μειωθεί το έλλειμμα.

Όλα αυτά απέδειξαν την αποτυχία μιας συνταγής, την οποία εμείς και καταψηφίσαμε και καταδικάσαμε. Έτσι, φτάσατε πανικόβλητοι να αποφασίσετε την έκτακτη φορολόγηση των ακινήτων, στραγγαλίζοντας τα ελληνικά νοικοκυριά.

Για εμάς –το είπαμε και τότε, το λέμε και τώρα- είναι ένας βάρβαρος φόρος και όχι «τέλος». Θα συνταχθώ λοιπόν με την άποψη του κ. Ροντούλη και αν μου επιτρέπει, θα κάνω και εγώ μια προσθήκη. Θυμάμαι πολύ καλά τον κ. Βενιζέλο να εξηγεί γιατί δεν πρόκειται για φόρο αλλά για «τέλος», χρησιμοποιώντας το επιχείρημα της ανταποδοτικότητας. Μας έλεγε τότε ότι η επιβάρυνση επιβάλλεται προκειμένου να αποφύγουμε την πτώχευση της χώρας, η οποία θα συμπαρασύρει και την αξία των ακινήτων, και γι’ αυτό είναι ανταποδοτική, δηλαδή «πληρώστε για να μην πτωχεύσει η χώρα και να μην πέσει η αξία των ακινήτων». Ήταν ένας ακροβατικός συλλογισμός, ο οποίος εκτός από τις νομικές είχε και άλλες συνταγματικές επισφάλειες.

Εξηγήσαμε τότε γιατί παραβιάζει την αρχή της ισότητας ενώπιον των δημοσίων βαρών και την αρχή της αναλογικότητας: Πρώτα απ’ όλα, επιβάλλεται αδιακρίτως σε κάθε δομημένη επιφάνεια, ανεξαρτήτως θέσεως ή χρήσεως ή και απόδοσης. Για τον υπολογισμό του λαμβάνονται υπ’ όψιν μόνο η επιφάνεια του ακινήτου, η τιμή ζώνης και η παλαιότητα του ακινήτου, και όχι ο συντελεστής ορόφου ή ο συντελεστής εμπορικότητας, οι οποίοι διαφοροποιούν την αξία των ακινήτων, σύμφωνα με το σύστημα αντικειμενικού προσδιορισμού των αξιών. Δεύτερον, επιβάλλεται αδιακρίτως σε όλους τους ιδιοκτήτες, χωρίς να συνεκτιμάται η πραγματική τους φοροδοτική ικανότητα με βάση τα εισοδήματά τους. Δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν ούτε η απόδοση από το ακίνητο, ώστε να εξακριβώνεται η πραγματική δυνατότητα του ιδιοκτήτη να καταβάλει το φόρο.

Ανέφερα αυτά τα δύο παραδείγματα για το πώς επιβάλλεται αδιακρίτως αυτό το «τέλος». Αντίστοιχα αδιακρίτως, ζητά το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας την κατάργησή του. Και εδώ, κύριοι συνάδελφοι, θα σας πω ότι δυστυχώς, για λόγους διαρθρωτικούς, αυτή η χώρα δεν γνωρίζει τα ιδιωτικά ακίνητα, σε ποιον ανήκουν, αν ανήκουν σε εξωχώριες εταιρείες, αν ανήκουν σε κάποιον ο οποίος δεν πληρώνει φόρους. Με τη ρύθμιση που έγινε πληρώνουν και αυτοί, οι οποίοι συστηματικά φοροδιαφεύγουν. Εσείς ζητάτε αδιακρίτως κατάργηση. Θα περίμενα λοιπόν, τουλάχιστον στην αιτιολογική έκθεση, να κρατήσετε μια επιφύλαξη ως προς αυτό. Γιατί η επιβάρυνση δεν επιβάλλεται μόνο στους φτωχούς ιδιοκτήτες ακινήτων.

Τίθεται ένα ερώτημα. Με ποιον τρόπο θα μπορούσαν να προστατευθούν τα κοινωνικά αδύναμα στρώματα και οι ευπαθείς ομάδες; Αυτή την απάντηση δεν μας την έχει δώσει ποτέ σε αυτή την Αίθουσα όλη η αριστερή πτέρυγα της Βουλής.

Οι πολίτες δεν φταίνε σε τίποτα αν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ βάδιζε χωρίς συγκεκριμένο σχέδιο ή επειδή κάποιοι τη στήριζαν όταν ξεκίνησαν όλα αυτά.

Επίσης, κύριε Υπουργέ, να σας δώσω και ένα παράδειγμα για τον παραλογισμό σε σχέση με το χαράτσι. Υπάρχει στην πατρίδα μου τη Χίο, μια περιοχή που λέγεται Κώμη, όπου πέρυσι το καλοκαίρι πυρκαγιές κατέστρεψαν σπίτια. Οι ιδιοκτήτες τους που παρέλαβαν το χαράτσι για να το πληρώσουν, ήρθαν σε επαφή με τη ΔΟΥ και έμαθαν ότι δεν υπάρχει λύση. Ότι εάν δεν το πληρώσουν, θα τους βεβαιωθεί πρόστιμο. Θα ήθελα να ακούσω κάτι γι αυτό από εσάς. Τι θα μπορούσατε να τους συστήσετε.

Σας είπα από την αρχή ότι εμείς θεωρούμε ότι πρόκειται για χαράτσι, ότι είναι δυσβάσταχτο, ότι ψηφίστηκε σε βάρος του ελληνικού λαού, του δημιούργησε πολλά προβλήματα και επέτεινε περαιτέρω την ύφεση.

Στην κατάσταση, όμως, που βρίσκεται σήμερα η ελληνική οικονομία τα 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ που απέδωσε δεν μπορούμε να τα επιστρέψουμε. Διότι εάν συνέβαινε κάτι τέτοιο, εάν ψηφιζόταν η πρόταση νόμου που συζητάμε, τα δεινά θα ήταν πολλαπλάσια.

Θεωρώ, λοιπόν, ότι η προσπάθεια του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ελλάδας είναι άστοχη. Δεν πιστεύω ότι με τέτοιες προτάσεις, μπορείτε να διεκδικείτε το μονοπώλιο της κοινωνικής ευαισθησίας.

Ευχαριστώ.