Επιστολή προς Γραμματέα Κ.Ο. ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

Αθήνα,  24 Απριλίου 2013

κ. Νικόλαο ΒΟΥΤΣΗ
Βουλευτή Α’ Αθήνας
Γραμματέα Κ.Ο. ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

Αξιότιμε κύριε Γραμματέα,

Αγαπητέ συνάδελφε,

Η ένταξη της Ελλάδας στην ενωμένη Ευρώπη, αποτελεί βασική εθνική επιλογή με την οποία θεωρητικά συντάσσεται και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., όπως τουλάχιστον έχω κατανοήσει τα σχεδόν πέντε χρόνια που τον παρακολουθώ στη Βουλή των Ελλήνων. Πρακτικά όμως και όχι θεωρητικά, μετά τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας, η δημοσιονομική – οικονομική και αναπτυξιακή πολιτική της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης, έχουν οριοθετηθεί με διατάξεις του πρωτογενούς και δευτερογενούς ενωσιακού δικαίου. Ειδικότερα, τα Κράτη – Μέλη οφείλουν να επιτυγχάνουν συγκεκριμένους δημοσιονομικούς και διαρθρωτικούς στόχους, να διατηρούν ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς στις οικονομίες τους, να τους καταρτίζουν σύμφωνα με τις ειδικές συστάσεις της εποπτεύουσας Ευρωπαϊκής Επιτροπής και να τους τροποποιούν αν παρίσταται ανάγκη.

Τυχόν απόκλιση από τα συμφωνηθέντα ή παράβαση των συστάσεων, επιτρέπει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να επιβάλει κυρώσεις, τις οποίες το Συμβούλιο δύναται να παρεμποδίσει μόνο μέσω ψηφοφορίας με αντίστροφη ειδική πλειοψηφία, κάτι που είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθεί. Αντίστοιχα, αν παραβιάζονται οι δημοσιονομικοί στόχοι, σταματά η ροή Κοινοτικών πόρων από τα Διαρθρωτικά Ταμεία της Ε.Ε. προς τις χώρες που το πράττουν.

Είναι δηλαδή κάτι παραπάνω από σαφές ότι οι επιλογές δημοσιονομικών, μακροοικονομικών και διαρθρωτικών πολιτικών των Κρατών – Μελών και κυρίως τα αποτελέσματά τους, δεν υπόκεινται μόνο σε συστηματικό έλεγχο, αλλά, ταυτόχρονα, καθορίζουν τη ροή χρηματοδότησης, αν  όχι την ίδια την παραμονή ενός Κράτους – Μέλους στην Ευρωζώνη και την Ε.Ε..

 Αναγνωρίζει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. τα δεδομένα αυτά;

 Το ανωτέρω ερώτημα είναι απολύτως εύλογο δεδομένου ότι με την αυτοδίκαιη εφαρμογή της ισχύουσας ενωσιακής νομοθεσίας, δεν εναντιώνεται μόνον η πολιτική πρακτική, αλλά και το σύνολο των εξαγγελιών διακυβέρνησης του κόμματός σας, εφόσον αναλαμβάνατε τη σχετική ευθύνη.

 Γνωρίζει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ότι οι εξαγγελίες του δεν μπορούν να εφαρμοσθούν με τους ισχύοντες κανόνες οικονομικής διακυβέρνησης στην Ε.Ε. και την Ευρωζώνη, οι οποίοι, όπως προανέφερα, θέτουν συγκεκριμένους στόχους, ορίζουν διαδικασίες διόρθωσης των ανισορροπιών και αποσαφηνίζουν τις προϋποθέσεις χρηματοδοτικής συνδρομής από τα Διαρθρωτικά Ταμεία;

 Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι εξαγγελίες και θέσεις αυτές, ουδόλως ευνοούν τη συγκρότηση ειδικής πλειοψηφίας για να τύχουν αποδοχής, ή μειοψηφίας αρνησικυρίας (veto), τι ακριβώς προτίθεται να πράξει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.; Θα τις αναθεωρήσει, ή θα προχωρήσει;

Θα αναλάβει το ηθικό και πολιτικό κόστος της προσαρμογής του προγράμματός του, ή θα αναγνωρίσει δημόσια τις συνέπειες για τη χώρα μας εάν προχωρήσει;

Το γεγονός ότι σημαίνοντα στελέχη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ενίοτε εκφράζουν απόψεις που δείχνουν επίγνωση των όρων και υποχρεώσεων που απορρέουν από το πλαίσιο αυτό, ουδόλως καθησυχάζει, αντίθετα δημιουργεί περισσότερες ανησυχίες, όταν τα ίδια ή άλλα στελέχη του σπεύδουν να τις ανασκευάσουν, ευθύς μόλις διατυπωθούν.

Δεν θα παραλείψω να επισημάνω, ότι εξίσου σημαίνοντα στελέχη του κόμματός σας έχουν εκφρασθεί υπέρ της επιστροφής σε εθνικό νόμισμα, εξέλιξη που θα έθετε αυτή τη στιγμή σε κίνδυνο την ίδια την παραμονή μας στην Ε.Ε. και θα οδηγούσε τη χώρα σε τεράστιες περιπέτειες.

Επιπλέον, επισημαίνω την ακατάληπτη -για κόμμα που συντάσσεται με την Ε.Ε.- πολιτική του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να καταψηφίζει τοσύνολο των νομοσχεδίων με τα οποία ενσωματώνεται στην εθνική έννομη τάξη η ενωσιακή νομοθεσία, γεγονός που αναδεικνύει, στην πράξη και χωρίς ανάγκη άλλου σχολίου, αντιευρωπαϊκό προσανατολισμό.

Στον αντίποδα, ίσως όχι εκτός ευρωπαϊκού πλαισίου, αλλά …υπερβολικά εντός, βρίσκονται άλλες απόψεις που έχει διατυπώσει ο Πρόεδρος του κόμματός σας, σχετικά με το ζήτημα της αξιοποίησης των διαρθρωτικών πόρων, όπως η ακόλουθη την οποία συγκράτησα από επίσκεψη του κ. Τσίπρα στις ΗΠΑ:

 «Όσον αφορά στα ελάχιστα επίπεδα επενδύσεων που είναι απαραίτητα, θα προτείναμε μία ιδέα που κάθε λογικός άνθρωπος θα αποδέχονταν ως δίκαιη και ορθολογική: υπάρχουν πάνω από 10 δις από τα Διαρθρωτικά Ταμεία για την Ελλάδα για την περίοδο 2007 έως 2013 και τα οποία η Ελλάδα δεν κατάφερε να απορροφήσει εξαιτίας της ύφεσης, της γραφειοκρατίας, και του πτωχευμένου τραπεζικού  συστήματος. Γιατί λοιπόν να μην αναθέσουμε τη διαχείριση αυτών των κεφαλαίων στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Επενδύσεων με την προϋπόθεση να επενδύουν στα ελληνικά πρότζεκτς βάσει καθαρών τραπεζικών αρχών (onpurebankingprinciples) και χωρίς την ανάμιξη του Ελληνικού Κράτους;»

 Ουδείς αρνείται τη συνεργασία με τους ευρωπαϊκούς αυτούς θεσμούς. Έχοντας όμως ασχοληθεί με τα Διαρθρωτικά Ταμεία και εκπροσωπήσει τη χώρα στο Δ.Σ. της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, εκτιμώ πως η -εκφρασθείσα στο εξωτερικό- άποψη αυτή, εκτός από έλλειψη στοιχειώδους γνώσης των κανόνων λειτουργίας του αναπτυξιακού μηχανισμού στην Ε.Ε. και των ως σήμερα αποτελεσμάτων της χώρας, καταδεικνύει σαφή έλλειψη πολιτικής βούλησης για την ενίσχυση της διοικητικής και διαχειριστικής μας ικανότητας και μια αβασάνιστη ευκολία παραχώρησης εθνικής ευθύνης για την κατανομή, διαχείριση και έλεγχο εγκεκριμένων για την Ελλάδα δημόσιων ευρωπαϊκών πόρων.

 Επιβεβαιώνει επομένως ο ΣΥΡΙΖΑ την πρόθεσή του να «αναθέσει» σε φορείς εκτός της εθνικής διοίκησης («χωρίς την ανάμιξη του Ελληνικού Κράτους»), τη διαχείριση δημοσίων ευρωπαϊκών πόρων του ΕΣΠΑ που διαπραγματεύθηκε η χώρα το 2005 προκειμένου να εισρεύσουν στην οικονομία μας από τα Διαρθρωτικά Ταμεία της Ε.Ε.;

Ποιες «καθαρές τραπεζικές αρχές» πιστεύει ο ΣΥΡΙΖΑ πως οφείλουν να έχουν εφαρμογή στη διαχείριση δημοσίων πόρων, π.χ. για υποδομές όπως μουσεία, σχολεία, νοσοκομεία;

Με βάση τα ανωτέρω και ενόψει των επερχόμενων Ευρωεκλογών, αναμένω με ενδιαφέρον τις απαντήσεις στα ερωτήματα που σας έθεσα με την παρούσα επιστολή.

Με τιμή,

Κωστής Μουσουρούλης