Άρθρο στο Παρατηρητήριο Εκλογών του ΙΔΗΚ “Το επόμενο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η σημασία της ελληνικής εκπροσώπησης”
Η απόφαση του Πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά και της κυβέρνησης για άμεση εκλογή των ευρωβουλευτών στην Ελλάδα, πέρα από τη δημοκρατική νομιμοποίηση που τους προσδίδει και καθιστώντας τους ευθέως υπεύθυνους απέναντι στον ελληνικό λαό που τους εκλέγει, υπογραμμίζει και την κρισιμότητα που έχουν πλέον οι ευρωπαϊκές εκλογές για όλα τα κράτη μέλη.
Μετά τη Συνθήκη της Λισαβόνας, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συναποφασίζει με το Συμβούλιο και την Επιτροπή για τις περισσότερες πολιτικές και έχει τον τελικό λόγο στον προϋπολογισμό. Αυτές οι εξουσίες του, το καθιστούν πλέον ρυθμιστή των ευρωπαϊκών εξελίξεων και, για όσους παρακολουθούν τα ευρωπαϊκά δρώμενα, μια πρώτη «γεύση» της ισχύος του Κοινοβουλίου πήραμε τόσο στη διαπραγμάτευση για το νέο μακροπρόθεσμο προϋπολογισμό της Ένωσης, αλλά και στις συζητήσεις για την ανεργία των νέων, όπου το κοινοβούλιο πίεσε και πέτυχε αύξηση των κονδυλίων που θα διατεθούν.
Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, στις εργασίες του οποίου συμμετέχω ως μέλος του Δικτύου Βουλευτών –Ευρωβουλευτών από το 2011, πρωτοστάτησε σε αυτές τις πολιτικές. Με το εκλογικό του μανιφέστο, που εγκρίθηκε στο Δουβλίνο, το ΕΛΚ τάχθηκε υπέρ μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης που αντιμετωπίζει συντονισμένα τα μεγάλα θέματα. Και ως τέτοια ανέδειξε μεταξύ άλλων την αναδιοργάνωση των τραπεζών, τη δημιουργία καλύτερων συνθηκών για τις Μικρές και Μεσαίες Επιχειρήσεις, τις επενδύσεις στην ενεργειακή αγορά, τη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών, ούτως ώστε να υπάρχει αλληλεγγύη μεταξύ των χωρών και να μην επωμίζονται όλο το φορτίο λίγες χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.
Είναι βέβαιο ότι την επόμενη πενταετία το Κοινοβούλιο θα αναζητήσει ακόμα μεγαλύτερο ρόλο στις εξελίξεις. Μαζί με την ολοκλήρωση της Τραπεζικής Ένωσης και τη θωράκιση του ευρώ απέναντι σε μια νέα κρίση, η συζήτηση για τη θεσμική μετεξέλιξη της Ένωσης έχει ήδη αρχίσει. Οι προτάσεις για μια νέα Συντακτική Συνέλευση της Ευρώπης, για τη δημιουργία ενός κοινοβουλίου της Ευρωζώνης, αλλά και για το δικαίωμα κάποιων κρατών μελών να μειώσουν τη συμμετοχή τους ή και να αποχωρήσουν από την Ένωση είναι τα μεγάλα θέματα που ήδη είναι στο τραπέζι.
Μαζί φυσικά το μεγάλο φάντασμα της ανεργίας των νέων και η μετανάστευση με την αναθεώρηση της απαράδεκτης για τα ελληνικά συμφέροντα συνθήκης του Δουβλίνου, που εγκλωβίζει τους μετανάστες στα κράτη μέλη από όπου εισέρχονται, επιβαρύνοντας δραματικά τη χώρα μας που αποτελεί τη βασική πύλη εισόδου ανατολικά της ΕΕ.
Σε αυτό το περιβάλλον η επιλογή των ανθρώπων αλλά και των πολιτικών ομάδων που θα εκπροσωπήσουν την χώρα μας είναι εξαιρετικά σημαντική. Τα εθνικά μας συμφέροντα –στην ενέργεια, την ασφάλεια, την ανταγωνιστικότητα, τα αγροτικά προϊόντα- θα πρέπει να προστατευθούν και να υποστηριχθούν με τρόπο μεθοδικό, σταθερό και στρατηγικά δομημένο, όχι με κραυγές, ευφυολογίες και αλλοπρόσαλλες συμπεριφορές. Με ανθρώπους που διαθέτουν γνώση, εμπειρία και δικτύωση σε αυτό που ονομάζουμε «κύκλους των Βρυξελλών». Μόνο έτσι θα εξασφαλίσουμε ένα καλύτερο μέλλον για τη χώρα μας.