Παρέμβαση Κωστή Μουσουρούλη στην κοινή συνεδρίαση Επιτροπών της Βουλής με την αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εισηγητών της Έκθεσης για το ρόλο και τη λειτουργία της τρόικα

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ο Βουλευτής Ν. Χίου, Κωστής Μουσουρούλης, παρενέβη χθες, 29-1-2014, στην κοινή συνεδρίαση Επιτροπών της Βουλής με την αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με επικεφαλής τον κ. Othmar Karas, εισηγητών της Έκθεσης για το ρόλο και τη λειτουργία της τρόικα σε χώρες που βρίσκονται σε προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής.

Ακολουθεί η παρέμβαση από τα πρακτικά:

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΟΥΣΟΥΡΟΥΛΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Καλωσορίζουμε την Αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και την πρωτοβουλία να συντάξουν έκθεση για το ρόλο και τη λειτουργία της τρόικας και τη συνάφειά τους με το ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο, την ευρωπαϊκή έννομη τάξη.

Θα περάσω αμέσως στις παρατηρήσεις. Η εμπειρία έδειξε έλλειψη σεβασμού στο πλαίσιο αυτό. Είναι γνωστό ότι ορισμένα μέτρα που έχουν προταθεί και ληφθεί, αποκλίνουν και από το γράμμα και από το πνεύμα της κοινοτικής νομοθεσίας. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα που η Ε.Ε. δεν έχει επικυρώσει. Επίσης, η τρόικα ανέπτυξε μια μη συντεταγμένη, μη οργανωμένη συζήτηση και με εξωθεσμικά πρόσωπα, τα οποία δεν είχαν ρόλο ιεραρχικό στους ελληνικούς θεσμούς, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν πολλά προβλήματα ιδίως στο κρίσιμο θέμα των μεταρρυθμίσεων. Η ευκαιρία χάθηκε στην αρχή, διότι ο τρόπος με τον οποίο δομήθηκαν οι μεταρρυθμίσεις δεν ήταν ορθολογικός. Δηλαδή, δεν τέθηκε από την αρχή ποιες και γιατί προτάσσονται, ποιο το εύρος τους, ποιες οι επιπτώσεις τους και σε ποιους τομείς, και ενώ υπήρχε σημαντική εμπειρία στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αυτή δεν αξιοποιήθηκε.

Ενώ το μνημόνιο, θεωρητικά, διασφαλίζει μια μορφή έκφρασης της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, παρείχε απαραίτητη ρευστότητα -κανείς δεν το παραγνωρίζει αυτό- και στόχευε στην επανεκκίνηση της εθνικής οικονομίας, στην πράξη εκλήφθηκε από την κοινή γνώμη, ως μια τιμωρητική διαδικασία, ακριβώς λόγω της φύσης των μέτρων που ελήφθησαν.

Επίσης, η γενικευμένη ανησυχία που δημιουργήθηκε, η έκθεση στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, η φημολογία, αλλά και ατυχείς εκφράσεις, ακόμα και διαρροές της τρόικας, είχαν σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις. Συγκεκριμένα: κατέστησαν δυσκολότερη τη διαδικασία περιοδικών ελέγχων, έπληξαν την ίδια την Ε.Ε. η οποία διχάστηκε ενώ το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν είχε συνέπειες και, τέλος, τροφοδότησαν τον ευρωσκεπτικισμό, ενώ είναι γνωστό ότι η Ε.Ε. και η Ελλάδα έχουν επενδύσει ο ένας στον άλλον από το 1981 με θετικά αποτελέσματα.

Ακόμα, ο ελληνικός λαός διασύρθηκε στο διεθνή Τύπο. Επειδή η χώρα του βρέθηκε σε μια οικονομική δυσκολία, δεν σημαίνει ότι μπορεί να εξευτελίζεται και να προσβάλλεται η εθνική του αξιοπρέπεια. Έτσι, το συλλογικό υποσυνείδητο αντέδρασε ακραία και σε συνδυασμό με τις ανεπάρκειες του πολιτικού συστήματος, οδήγησε το ελληνικό πολιτικό σύστημα σε ένα μετασχηματισμό, όχι πάντα προς το καλύτερο. Αποτελέσματα: Υπονομεύτηκε η κοινωνική συνοχή, αδικήθηκαν οι θυσίες του λαού, που τώρα εκ των υστέρων σέβονται και οι πιο αυστηροί κριτές, αδικήθηκαν ακόμα και σημαντικές προσπάθειες όπως αυτή της Task Force Hellas, η οποία υποστηρίζει τις μεταρρυθμίσεις, αλλά και μεταβιβάζει βέλτιστες πρακτικές και, τέλος. ενοχοποιήθηκαν οι μεταρρυθμίσεις, αφού ταυτίστηκαν με τα αποτελέσματα της δημοσιονομικής προσαρμογής και φορτίστηκαν αρνητικά.

Τέλος, υπονομεύεται η κρίσιμη ολοκλήρωση του προγράμματος, διότι όσα απομένουν, θα πρέπει να γίνουν μέσα σε ένα κλίμα κόπωσης του λαού, με θεσμούς υπό ριζική αναδιαμόρφωση και με την ύφεση να μην έχει υποχωρήσει όσο θα θέλαμε.

Είναι λοιπόν επιτακτικό -και αυτό νομίζω ότι πρέπει να βγει ως μήνυμα σήμερα- να διασφαλίσουμε ότι η προσπάθεια θα αποδώσει μέχρι τέλους, ότι η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη θα βγει αλώβητη απ’ αυτή τη διαδικασία -σήμερα την ζητούν στην Ελλάδα αυτοί που την αμφισβητούσαν στο παρελθόν- και ότι η ελληνική κοινωνία θα ανακουφιστεί άμεσα, για να παραμείνει συντεταγμένη και η ευρωπαϊκή ελπίδα ζωντανή. Το στίγμα που θα δώσουμε και εσείς και εμείς προς αυτή την κατεύθυνση δεν θα κρίνει την ευρωπαϊκή ελπίδα, θα κρίνει το ευρωπαϊκό μέλλον.

Και θέλω, κύριε Πρόεδρε, να πω ότι εμείς αναγνωρίζουμε ως Ευρώπη και ως Ελλάδα ότι βρεθήκαμε μπροστά σε πρωτόγνωρες καταστάσεις, ότι όντως θα έπρεπε η αντιμετώπιση να είναι και αυτή αντίστοιχη. Υποδείξαμε αμέσως ότι το είδος, η μορφή και η προετοιμασία της συγκεκριμένης αντιμετώπισης, εκτός από τα θετικά, όπως είπα και πριν, δηλαδή, την αποφυγή βέβαιης χρεοκοπίας, λόγω των χειρισμών που είχαν προηγηθεί και είχαν καταστήσει το μνημόνιο αναπόφευκτο, είχε ανυπολόγιστες παρενέργειες.

Ως Νέα Δημοκρατία, αλλά και εγώ προσωπικά και σε εσάς τον ίδιο, κύριε Karas και στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, είχα επισημάνει την έλλειψη ισορροπίας μεταξύ δημοσιονομικής και διαρθρωτικής προσαρμογής. Η πρώτη έχει άμεση επίπτωση, η δεύτερη έχει μακροπρόθεσμη. Ζητήσαμε λύση από την πρώτη στιγμή εντός του ευρωπαϊκού θεσμικού πλαισίου, εξαντλώντας κάθε επιλογή και κάθε προσπάθεια, πριν από οποιαδήποτε προσφυγή σε τρίτους μηχανισμούς, εκτός Ε.Ε.. Υποδείξαμε στη Βουλή και τη συγκεκριμένη νομική βάση, το άρθρο 122 της Συνθήκης (Ε.Κ). Στηρίξαμε το δεύτερο μνημόνιο, στο οποίο η Ελλάδα αναγκάστηκε να προσφύγει, λόγω της εκρηκτικής ύφεσης που προκάλεσαν τα λάθη του παρελθόντος, δηλαδή, η εστίαση αποκλειστικά σε πολιτικές εσωτερικής υποτίμησης, αλλά και οι χειρισμοί της τότε κυβέρνησης στις Κάννες, αλλά και κάποιοι ατυχείς χειρισμοί όσον αφορά την ΕΛΣΤΑΤ.

Θέλω, κλείνοντας, να ζητήσω να δώσετε μεγάλη σημασία στην τελική μορφή που θα πάρει η έκθεση και στην ανάγκη ολοκλήρωσης του προγράμματος, για να μην υπονομευτούν οι θυσίες του ελληνικού λαού που έχουν γίνει μέχρι σήμερα. Ευχαριστώ.