Κωστής Μουσουρούλης: «Για τη δραχμή, πόσες θυσίες είναι έτοιμοι να κάνουν;» – Athens Voice
Η αξιωματική αντιπολίτευση θα ευχόταν να υπογράψουμε ένα ακόμα μνημόνιο, προσπαθώντας να ανακαλύψει νέους «δράκους» για το παραμύθι, επισημαίνει ο Κωστής Μουσουρούλης, υποψήφιος ευρωβουλευτής με τη ΝΔ, ενώ σχολιάζοντας το «καμιά θυσία για το ευρώ» του ΣΥΡΙΖΑ, αναρωτιέται «για τη δραχμή, πόσες θυσίες είναι έτοιμοι να κάνουν;».
Πόσο… Ευρώπη είναι κατά τη γνώμη σας η Ελλάδα και πόσο Ευρωπαίοι οι Έλληνες;
Η Ελλάδα είναι Ευρώπη και οι Έλληνες Ευρωπαίοι πολίτες. Δεν αντιλαμβάνομαι για ποιο λόγο διαρκώς αναζητούμε το αυτονόητο. Συμμετέχουμε ενεργά σε όλες τις ευρωπαϊκές διαδικασίες, ήμασταν από τα πρώτα μέλη που ενταχθήκαμε στην Ένωση. Πιστεύω ότι θα πρέπει να πάψουμε να έχουμε την τάση να ταυτίζουμε την Ευρώπη με τα βόρεια κράτη μέλη και να ανακαλύπτουμε αυτά που μας χωρίζουν αντί γι’ αυτά που μας ενώνουν. Ευρώπη είναι και η Μάλτα και η Ισπανία. Ακριβώς αυτή η διαφοροποίηση κάνει την Ευρώπη μοναδική.
Η κυβέρνηση λέει πως μνημόνια τέλος και η αντιπολίτευση πως υπάρχει κρυφή συμφωνία για νέο μνημόνιο με τους Ευρωπαίους. Ποια είναι η δική σας άποψη;
Δεν είναι θέμα άποψης, είναι θέμα πραγματικότητας. Το μεσοπρόθεσμο ήρθε στη Βουλή και δεν περιλαμβάνει νέα μέτρα. Οι τοποθετήσεις των αρμόδιων Ευρωπαίων αξιωματούχων είναι επίσης ξεκάθαρες. Όμως η αξιωματική αντιπολίτευση θα ευχόταν να υπογράψουμε ένα ακόμα μνημόνιο, προσπαθώντας να ανακαλύψει νέους «δράκους» για το παραμύθι.
Η Γερμανία είναι κυρίαρχη των εξελίξεων στην Ευρώπη και όπως όλα δείχνουν θα είναι ο πρωταγωνιστής και την επόμενη μέρα. Μήπως τελικά θα ζήσουμε και τα επόμενα χρόνια ένα «μερκελικό καθεστώς», ένα είδος κατοχής;
Δεν αποδέχομαι τον όρο κατοχή, ούτε το «μερκελικό καθεστώς». Το ποιος είναι ο κακός της υπόθεσης σηκώνει κουβέντα. Η Μέρκελ είναι η μόνη κακιά, ή το Die Linke, που λέει «ούτε ένα ευρώ για το ελληνικό χρέος»; Άλλωστε δεν δανειζόμαστε μόνο από τη Γερμανία. Υπάρχουν και φτωχότερα κράτη μέλη που δανείζουν.
Μπορεί η Ευρώπη να πάει μπροστά με μόλις 1% του ΑΕΠ για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση;
Δεν πετύχαμε και λίγα με αυτό το 1% που αναφέρετε και η Ευρώπη δεν είναι μόνο χρηματοδοτήσεις. Πρέπει να δούμε λίγο πέρα από τη νοοτροπία «Μπραζιλέρο». Για τα οικονομικά της ΕΕ συνολικά, η συζήτηση είναι μεγάλη: αν η Ένωση θα πρέπει να εξασφαλίσει αυξημένους ίδιους πόρους, αν θα της επιτρέψουν κάτι τέτοιο τα κράτη, πού θα κατευθυνθούν. Εγώ είμαι υπέρ, αλλά υπό την προϋπόθεση ότι η ΕΕ θα αποδείξει συγκεκριμένη προστιθέμενη αξία για τα χρήματα αυτά.
Σταθερότητα ή περιπέτεια, το δίλημμα της ΝΔ για τις ευρωεκλογές. Μα, δεν έχει εκλείψει ο κίνδυνος από το δίλημμα «ευρώ ή δραχμή»;
Κάποιοι άλλοι βάζουν το δίλημμα κάθε μέρα, με δηλώσεις τους. Δεν το βάζουμε εμείς σαν ΝΔ, εμείς προσπαθούμε να δείχνουμε σοβαρότητα ως χώρα και ως κυβέρνηση.
«Καμιά θυσία για το ευρώ» λέει ο ΣΥΡΙΖΑ. Το σχόλιό σας;
Για τη δραχμή πόσες θυσίες είναι έτοιμοι να κάνουν; Γιατί θα χρειαστούν, σίγουρα.
Υπάρχουν μεταρρυθμίσεις που οφείλαμε να τις έχουμε κάνει χωρίς μνημόνια;
Μπορείτε να αναφερθείτε σε ορισμένες από αυτές; Φυσικά. Θα έπρεπε να έχουν γίνει ήδη τομές στη διοίκηση και πλέον προχωρούν, όχι πάντα στο βαθμό που θα ήθελα. Δεν έπρεπε να έρθει η τρόικα για να βρεθεί ένας πίνακας με το πόσα έσοδα έχει η χώρα μας από τα λιμάνια της. Δηλαδή, προ αποκρατικοποιήσεων, κάποιος ρωτά, πόσα έσοδα έχετε σήμερα στα λιμάνια σας, από επιβάτες ή φορτία; Άσκηση χωρίς λύση. Αυτά έπρεπε να αλλάξουν. Φωνάζουν κάποιοι για τις αποκρατικοποιήσεις, χωρίς κανείς να ήξερε ακριβώς επί δημόσιας διαχείρισης πόσα ήταν τα έξοδα και τα έξοδα, ποιος εισέπραττε και πού πήγαιναν οι εισπράξεις.
Σχολιάστε το δίπολο «πρωτογενές πλεόνασμα – μπαράζ φόρων».
Δεν υπάρχει δίπολο. Οι φόροι, που ήταν όντως τεράστιο βάρος, ήρθαν για να αντιμετωπίσουν ένα οξύ πρόβλημα με τρόπο άμεσο. Το πρωτογενές πλεόνασμα ήταν σε κάποιο βαθμό συνέπεια αυτών, αλλά κυρίως του συμμαζέματος του δημόσιου τομέα, και αποτελεί την αφετηρία εξορθολογισμού των φορολογικών βαρών.
Κάποιοι υποστηρίζουν πως η ΕΕ θέλει την Ελλάδα αγροτική χώρα και ξενοδόχο της Ευρώπης. Ξανά η συζήτηση για τους «σερβιτόρους της Ευρώπης»…;
Ο τουρισμός, που αξιοποιεί φυσικό πλούτο και ιστορικά μνημεία ενώ προβάλει τη χώρα μας, είναι υποβάθμιση; Η Φλωρεντία υποδέχεται όσους τουρίστες έχει η χώρα μας, με ποιότητα μάλιστα, κάνει άσχημα η Ιταλία; Βέβαια η μία αναπτυξιακή προτεραιότητα δεν ακυρώνει οποιαδήποτε άλλη. Και στον τομέα της ενέργειας και στο διαμετακομιστικό εμπόριο θεωρώ ότι υπάρχουν τεράστιες δυνατότητες.
* Ο Κ.Μ. είναι τ. βουλευτής Χίου και τ. υπουργός Ναυτιλίας & Αιγαίου. Είναι οικονομολόγος, με μεταπτυχιακά στην ευρωπαϊκή οικονομία, τη δημόσια διοίκηση και τις διεθνείς σχέσεις, πρώην στέλεχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής